Zonnebloemen, theekransjes en vakantie!

Helaas is het officieel, ik ben over de 3 maanden heen..  Wat betekend dat de meeste dingen hier zo normaal zijn dat ik niet meer weet waar ik over schrijven moet!
Gelukkig gebeuren er soms toch ook nog wel nieuwe of spannende dingen. Zo ben ik vorige week mee geweest naar de chamba.

Jawel, Karlijn ging weer eens op het land werken. Dit keer om zonnebloemen te zaaien. Het regenseizoen is bijna over, dus er moest haast gemaakt worden en zoveel mogelijk vrijwilligers moesten mee.
De vorige keer dat Rosanne en ik naar de chamba gingen was het minstens een uur lopen, dus dit keer vroegen we; hoelang is het lopen? Tja, dat wisten ze eigenlijk niet. Gelukkig vroeg toen een van de stafleden waar we heen gingen, en of we dan niet met de auto wilden omdat het super ver was. Nou, graag natuurlijk! Dus wij, hop, met z’n twaalven in de pick-up, dat past hier best!
Eenmaal aangekomen in de middle of nowhere, na een hobbelige en opgepropte rit, kregen we allemaal onze zakken gevuld met zonnebloempitten. En deed Mwanaiba (een van de oudere meiden van het centre) voor hoe we dit dan eigenlijk doen moesten: slippers uit, en met je hiel een gat in de grond stampen, zaadjes erin en het gat weer dichtsmeren met je voet. En dat dan, 2 enorme akkers lang.
Na deze gratis spa en zonnebankkuur kregen we een heerlijke maaltijd gebracht, SMULLEN :).

’s Woensdags gingen Johanneke en ik samen met alle form 4 leavers (waarmee we iedere week een theekransje hebben ter voorbereiding op het uithuis gaan) naar town toe. Een waar uitje voor de meiden, en dat was te zien! Ze hadden zich allemaal op hun allerbest gekleed en de mooiste schoenen (met hak) aangetrokken. Helaas duurde het even voor we een daladala hadden, en liepen ze vervolgens dus op hun blote voeten ;).
Eenmaal in town aangekomen, gingen we met ze naar Neemacraft. Helaas mogen deze ontzettend gezellige meiden niet zomaar naar Iringa, we gingen met ze naar een workshop waar ze dezelfde soort kettingen maken als wij met de meiden. Aan hun hoofden te zien tijdens de tour vonden ze alles reuze interessant.
Na de tour stond er ook een lekker maaltje voor ons te wachten, en er was zelfs warme chocoladecake met ijs toe! De meiden zaten te smullen en pikten bij iedereen wat mee ;). 
De meiden hadden van ons wat extra geld gekregen, zodat ze iets konden kopen als ze dat wilden. Gelukkig was hier nog tijd voor en daar maakten we dan ook goed gebruik van! En alle leuke kledingwinkeltjes en shops werden afgestruind. Rokken werden gekeurd en afgekeurd, T-shirts werden gepast maar toch terug gehangen, en stiekem werd er ondergoed gescoord. Uiteindelijk werden er toch ook rokken, sweaters en slippers gekocht en was iedereen ontzettend moe.

Zaterdag had ik andere dingen op de planning staan. Zo wilde ik Penina (een van de meiden) helpen met het huishouden, m’n dagboek bijwerken was ook weer hoognodig en HOERA! Papa en mama zouden komen! ’s Ochtends had ik een sms gekregen dat ze om ongeveer 7 uur waren vertrokken met de bus, dan zouden ze dus rond 2/3 uur aankomen. Om de tijd te vullen heb ik dus geholpen met de kamers voorbereiden voor onze gasten, kasten afnemen en, op z’n Afrikaans, dozen sjouwen.
Bij gebrek aan een driver, liepen we om 10 voor 2, met wat van de meiden en Tamari (de vrijwilligers coördinator) naar het busstation toe.
Toen we er bijna waren, zag ik een paar blanke mensen en een boel spullen staan te wachten. Hoera, papa en mama waren er al! Na een sprintje kon ik eindelijk weer met ze knuffelen :).
Wat is dat gek, maar zo ontzettend leuk om hen hier te zien!

Gister was ons eerste uitje; op naar de Masai. Eerst de kerkdienst van maarliefst 2 warme uren. Daarna liepen we met het stamhoofd, Naftali, naar het dorp toe. Hier mochten we eerst onder de dorpsboom allerlei vragen stellen over hun familie en gebruiken, zelfs over huwelijken en de vrouwenrechten, alles mocht gevraagd worden. Daarna werden we uitgenodigd om te lunchen, heerlijke geit, rijst, kool en aardappels.
Ook kregen we een rondleiding door het dorp, alle huizen mochten bekeken worden en er werd heel open overal over gepraat. Terug bij de dorpsboom, begon de show van de krijgers en de ongetrouwde vrouwen. Dat blijft toch een mooi gezicht, en wat een prachtige mannen!
Papa deed mee en was helemaal mooi aangekleed, helaas maakte hij geen schijn van kans met zijn sprongen, haha :).

Vandaag was het tourdag; Tamari begeleidde ons langs alle projecten. Zo ook weer de pre-school. Papa had van het geld van zijn school allemaal mooie puzzels, spellen en prentenboeken meegenomen. Ook hadden ze ballonnen mee, een waar feestje!
Ze kregen vandaag ook voor het eerst de lunches die, dankzij de school van papa en de school van Bertina (de moeder van Rosanne), betaald konden worden. Hoe heerlijk is het om al die kinderen te zien smullen van hun bordje rijst met bonen!

Morgen gaat de echte vakantie beginnen. We gaan op safari! Alle verhalen van de vakantie, zal ik de volgende keer vertellen. Tot over 2 weken :).