Een diep donker gat.

28 november 2012 - Ilula, Tanzania

De weken met de groepen zijn verbazingwekkend goed verlopen. Iedere dag was er wel hulp nodig in het huishouden of in de keuken, dus bleven we lekker bezig.

Na het vertrek van de Caravan-group, op zondag 18 nov., vielen we in een zwart gat. Letterlijk en figuurlijk. Zo hebben we afgelopen week niet echt een doel en een plan gehad, maar ook viel voortdurend de stroom uit. Jahoor, we zitten echt in Afrika! Gigantisch donker is het hier, niet normaal meer! Maar die sterren, wauw, zo mooi heb ik ze nog nooit gezien :).

Maandag was onze vrije dag, omdat we de weken ervoor zo druk waren geweest. We besloten om met z’n allen naar Iringa te gaan, ook omdat we werkvergunningen moesten aanvragen. Natuurlijk moest er ook in het beruchte ‘Neemacraft’ gegeten worden. Hier verkopen ze heerlijk eten en zelfs een beetje europees! Ik geloof dat ik nog nooit zo heb genoten van een lasagne :).
Voordat we weer terug naar huis gingen (het voelt ondertussen als thuis, gek hè?), gingen we eerst nog even langs de masaimarket. Hier verkochten ze onwijs leuke spulletjes, alleen waren de verkopers ontzettend opdringerig..

Dinsdagochtend zijn Rosanne en ik samen met een andere vrijwilliger, Johanneke, wezen verven op de high-school. Om precies te zijn, de meisjestoiletten, hmmm heerlijk dat geurtje! De rest van de week kon niet luier. ’s Ochtend op een traag tempo werken, ’s middags films kijken of boeken lezen.

Vrijdagochtend was wel ontzettend leuk! We gingen een kijkje nemen op de pre-school. Bij binnenkomst kregen we eerst een soortvan welkom, waarbij we onszelf natuurlijk voor moesten stellen. Daarna kregen we twee stoelen die pal voor het schoolbord werden neergezet; hier mochten we op gaan zitten. Een betere manier om de kinderen af te leiden is er volgens mij niet, haha :).
Gedurende de pauze waren we weer echt een attractie; m’n haar moest gedaan worden, m’n oorbellen waren te prachtig en het was wel zo jammer dat ik maar 2 handen heb! De kinderen daar, zijn gewoon echt écht veel te schattig :).

Zaterdag zijn we met alle vrijwilligers naar Iringa gegaan, om te kunnen internetten en bellen. Het netwerk van vodacom ligt in de hele omgeving van Ilula eruit, wat dat betreft zit je dan direct in de middle of nowhere. Dan valt het pas op, hoe erg we vast zitten aan ons internet en onze telefoon!
Deze reis naar Iringa was de eerste met de dala dala, en dat beviel eigenlijk behoorlijk goed. Maar het bleek dat wij veel geluk hebben gehad met onze luxe en rustige dala dala. Ook bij dit bezoek aan Iringa hoorde een lunch bij Neemacraft.

Na het uitgebreide internetten van iedereen, gingen we bij Tula (een van de mensen van de staff) eten. Bij haar thuis kregen we een cd te zien, en de dvd van haar trouwdag. Dit gebeurt vaker, zo willen ze laten zien dat ze geld hebben.

Ik had beloofd te vertellen over de douches en de wc’s.
De wc’s zijn op z’n Frans, en zien er best goed uit, het enige probleem is dat de stortbak niet werkt. Doortrekken gaat dus niet.
Hier hebben ze natuurlijk een prachtige Afrikaanse oplossing voor; een emmer water, met een klein bakje erbij. Zo kun je toch nog een soort van “doortrekken”.
Ook voor het toiletpapier en dergelijke is een emmer neergezet, zodat je het daarin kan stoppen. Erg praktisch, maar niet echt fris ruikend, ofzo. Maar ik moet zeggen, dat ik allang blij ben, dat het niet alleen een gat in de grond is :).

De douches vallen redelijk mee, vergeleken met de toiletten. Er is een “gewone” douche, met koud water. Als je warm wil douchen (wat ik tot nu toe nog niet heb gedaan) kun je een emmer warm water bij de keuken halen. Best oké toch?

Het eten hier in Tanzania is ook totaal anders dan in Bennekom. Alles wordt bereid met erg veel zout en vet, al het vlees wordt gefrituurd, overal wordt tomatensaus bij geserveerd en over de bonen zal ik het maar niet hebben..
Het ontbijt daarentegen is redelijk acceptabel; een soort van brood, met een ei, soms een worstje en vaak iets van fruit :).

Hopelijk werkt het netwerk snel weer wat beter, zodat ik zondag ook wat foto’s kan uploaden, maar dit is nog niet zeker.

Foto’s

7 Reacties

  1. Anneloes:
    28 november 2012
    Oh Yes! Eindelijk weer een reactie van 't lieve zusje!
    Fijn om iets van je te horen!
    Leuk he, Afrika, echt een belevenis volgens mij! Maar ik dacht dat je daar hard aan het werk zou moeten? ;).
    Geniet ervan he, het klinkt alsof je je al helemaal thuis voelt!
    Stoere chicka!

    liefs
  2. Corine:
    28 november 2012
    Wooowh Karlijn, wat een indrukken doe jij op!
    Geweldig hè die sterrenhemel in Afrika! Ik herken het gevoel.
    Veel succes bij alles wat je mag doen!
    Liefs, Peter en Corine
  3. Natascha:
    28 november 2012
    Lieve Kar,
    Wat een leuk verhaal!
    En wat fijn dat je het al als 'thuis' kunt beschouwen!
    Ik mis je wel hoor! Maar blijf genieten, want voor je het weet zit je al op de helft!
    Liefs!

    ps. Stuur even wat zon deze kant op? :)
  4. 0ma en opa van noppen:
    28 november 2012
    Leuk om weer zo'n uitgebreid verhaal van je te lezen, je beleeft daar nogal wat!
    Maar ook wij maken hier veel mee, want.....Lennert en Maren
    hebben op 26 november een prachtige zoon gekregen.
    Hij heeft de namen Seth Peter gekregen, dus ook in de familie
    groot nieuws.
    Liefs van ons beiden
  5. Marian van Hoek:
    28 november 2012
    Hoi Karlijn; ongelofelijk wat jij allemaal meemaakt. Het lijkt me een prachtig land, met mooie sterrenhemels.Geniet maar van deze unieke ervaring; wij eten ondertussen gewoon pepernoten en schrijven Sinterklaasgedichten. Hoe verschillend kan het zijn.
    Groetjes, de Tukkertjes
  6. Jaap en Marga:
    28 november 2012
    ha meisje, wat een heerlijk uitgebreid verhaal. We kijken vol spanning uit naar het volgende en naar de foto's!
    een dikke knuffel
  7. Dominique:
    1 december 2012
    Klinkt als één groot avontuur. Veel plezier. Xx